Malina

"    Bir gün gelecek,insanların siyah ama altın gibi parlayan gözleri olacak;onlar,güzelliği görecekler,pisliklerden arınmış ve tüm yüklerden kurtulmuş olacaklar,havalara yükselecekler,suların dibine inecekler,sıkıntılarını ve ellerinin nasır bağlamış olduğunu unutacaklar.Bir gün gelecek,insanlar özgür olacaklar,bütün insanlar özgür olacaklar,kendi özgürlük kavramları karşısında da özgür olacaklar.Bu,daha büyük bir özgürlük olacak,ölçüsüz olacak,bütün bir yaşam boyu sürecek."

"... O zaman bana öyle geliyor ki,Malina huzurlu,çünkü ben onun için çok önemsiz,artık çok bilinen bir ben'im;beni bir çöp gibi,varlığı gereksiz bir yaratıkmışım gibi fırlatıp atmış;sanki yalnızca onun kaburga kemiğinden yaratılmışım ve başlangıçtan bu yana onun için gerekli değilim,ama aynı zamanda da varlığı gerekli olan,karanlık bir tarihim;onun tarihine eşlik eden,o tarihi tamamlamak isteyen,ama onun kendi gölgesiz tarihinden ayırdığı ve araya sınır koyduğu bir tarih."

"   Ama anımsama dendiğinde,belleğim yalnızca alışılmış anıları,geride kalmış,eskitilmiş,terk edilmiş şeyleri dile getiriyorsa eğer,o zaman,içinde artık beni hiçbir şeyin rahatsız etmemesi gereken bir anılar dağarcığından henüz uzağım,hem de çok uzağım demektir."

"  Bu numarayı çevirebildiğimden bu yana hayatım nihayet akışını durduruyor,artık çarkın dişleri arasına sıkışmıyorum,çaresiz güçlüklerle karşılaşmıyorum,artık ne ilerliyorum,ne de yoldan çıkıyorum;çünkü nefesimi tutuyorum,zamanı durduruyorum,telefon ediyorum,sigara içiyorum ve bekliyorum."

"Parola,Ivan.Ve hep,hep Ivan..

  Çürümeye ve alışılmışa karşı,hayata ve ölüme karşı,hayatın rastlantıya bırakılmış bütün bu akışına karşı,radyodan gelen bütün bu tehditlere,gazetelerin manşetlerinden kaynaklanan vebaya karşı,üst ve alt katlardan damla damla gelen ihanetlere,içten ağırdan yürüyen kemirilmeye ve dıştan gelen yenip yutulma tehlikesine,bayan Breitner'in yüzünden her sabah yansıyan hakaret görmüş gibi ifadeye karşı ben burada akşamın erken saatlerinin nöbetini tutuyorum ve bekliyorum ve sigara içiyorum,giderek daha iyimser ve güven dolu,hep daha kendimden emin,daha güven dolu olarak;ve bugüne kadar görülmedik uzunlukta bir süre boyunca kendimden emin;çünkü bu parola altında zafer benim olacak."

Ingeborg Bachmann